samotna lampka Chianti

dopełnia barwę karminu

tęsknota wiruje zakolami ćmy

osiada pomiędzy smugami półmroku

pokoju; wzmagając drżenie

bukietem wspomnień dotyku

słów muśnięć zastygłych;

na zawsze

kiedyś ciepły fotel – ziębi

dłoń pieści jego fakturę w nadziei

zetknięcia się  z nierealnym marzeniem

jak i usta w oczekiwaniu

na jeden jedyny dotyk

*