Poszukiwałam;
upadając po podcięciu kolan,
we łzach, które zaniemogły.

Cisza przemożna!
Kłamstwa wierutne!
Na zmianę mąciły umysł.

Poszukiwałam.
Znalazłam. W niewytłumaczalnym cieple.                                                     

Dogrzewając się wróciłam do życia.

&

Już nie poszukuję Ciebie.
Jesteś blisko.
Bez ciała, zapachu, barwy głosu.

Ty po prostu grzejesz.
Nie słowem, nie ramieniem.
Okalasz niewidzialnie, przeźroczyście.
Na szacie tej cały obraz walki ;
o przetrwanie.
Pokazujesz wsteczne kroki.
Tymi do przodu sama decydentem;
Jesteś neutralnym. Chytrze!
Raz serwujesz drzazgi, innym belki.
A zmęczenie patrzy. Bunt monologami sypie.
Wracam. Po ulgę. Ciepło.

Nie poszukuję Ciebie.
Jesteś blisko,
Mimo wszystko potrafię kochać – Nauczycielu.