Od autora 

Mam zielone oczy,

pewnie dlatego pełzam,

a szpilki

to kamuflaż.

Taka właśnie jestem.

Kocham zapach atramentu,

szelest kartek papieru,

z niechęcią stukam

w klawiaturę komputera – i ja

jestem kobietą XXI wieku?

Przelewać na papier myśli, rozważania, rozterki, uczucia – bezcenne. Regularność oczyszczeń odświeża umysł, uwalnia natchnienia, zbliża do wszechświata.

Stawiając ostatni znak w wierszu, czuję się, jak gdybym wstawała od konfesjonału.

Rozgrzeszeniem są dźwięki Chopina. To inspiracja, radość w dobrych chwilach, pocieszenie w tych gorszych.

Mój obłok rzednieje, przędzą

Nokturnów podtrzymuję

Prześwity,

Bo nie potrafię

Żyć tylko na ziemi

Lubię formę miniatur.

Wymagają samodyscypliny; zmuszają do wtłoczenia myśli w lapidarnych wersach. Wszystko co chcę przekazać odbiorcy muszę głęboko przemyśleć, aby maksimum treści zawrzeć w minimalnej dawce słów.

Moje wallsy były wyświetlone  na murze w Krakowie na Brackiej,  tłumaczone na język angielski.

Ten tom dedykuję mężowi.

Piotrze dziękuję.

Jesteś moim snem,

połową tlenu wdychanego,

częścią warkocza splatanych ust

… jesteś