znów ramiona

nieproporcjonalnie rosną
rozrzutnie zużywam po bezdechach tlen

znów kiełkują

bezwstydnie zalążki zatraceń
bluszczem pożądania pną się w górę

znów biegnę

za latawcem obciążonym pragnieniem
choć jego sznurek skutecznie dozuje granice

znów stąpam jak kotka na rozżarzonym dachu

*