Hej, Czantorio przyjazna!                                                            

Koisz;

jak matka niemowlę do snu.

Przytulasz zielenią.

Dając spokój

poszarpanym myślom.

We mgłę wsysasz troski.

Kołujesz;

wokół szczytu pomiędzy obłokami,

a dostojnymi sosnami i świerkami.

Uwalniasz;

do śnieżnej bieli kitlów lekarzy i pielęgniarek.

Hej, Czantorio przyjazna!                                                                       

Koisz;

jak matka niemowlę do snu.