&

katowickie fontanny … z cyklu moje miasto Katowice

nasze fontanny nie rozgrzeszają                                                                     

mają dar czystego spojrzenia

może gdyby kiedyś postawiono na Mariackiej

spełniłaby rolę wody święconej

zraszane oczy kierują na Galerię Skarbek

serce przystaje w zapatrzeniu

zbytek ich u nas jak łat w sortowni węgla

zraszane usta szepczą błagalnie do Skarbka

– o kole wrzeciona w ruchu

zraszane dłonie unoszą jak przed ołtarzem

– mam gotowe do pracy!

katowickie fontanny mają moc czystego spojrzenia

rozczarowanie zaćmą jak palma na rynku i leżak

na jedyną łzę Arlekina – wierzbą płaczącą