• Views 260
• Likes

Do obrazu  Barbary Jedlińskiej  – Światło        .

Pozostawiony  ślad

byłeś światłem tego domu

porannym promieniem

muskającym nasze kołderki

wołając – czas do szkoły!

byłeś nienachalną mądrością

pozostawiając wybór

nawet po buntowniczym sparzeniu

zajmowałeś się ranami

(choć zawsze miałeś rację)

byłeś radością wywołująca

spontaniczny uśmiech duszy

wydeptałeś wiele ścieżek

by było lżej iść przez życie

byłeś zbyt krótko by dziękować

wszystko pachnie tobą

twój fotel buja się  z tęsknotą

koszula jak zawsze przewieszona

zasłony z wiatrem zawodzą

ściany rozkładają ból po kątach

wydeptany parkiet strugą światła

błyszczy jak kiedyś wraz z tobą

w końcu to twoje ulubione miejsce

po twoich śladach chodzimy

wąski strumień światła pomoże

by nie zboczyć bo słońce nie ma

odwagi by się rozgościć bez ciebie

———————————————————————