Gdy piana fal chlupocze po nóżkach, a ja
biegnę do ciebie na paluszkach i krzyczę – ratuj!
A ty mnie przytulasz, łaskoczesz, obcałowujesz
– tak mamo mnie ratujesz!

A kiedy budujemy zamki na piasku burzysz je i mówisz
– tyle komnat sprzątać, czasu szkoda
– księżyc i gwiazdy wszystkim ludziom dany,
ale my skarbie swoją twierdzę posiadamy.
Bo siebie mamy!

– Nie byłabym mamą, gdyby nie było ciebie.
Wiesz tego roku też będziesz w piachu grzebać.
Po brzegu morza brodzić i stópki chłodzić.

– Kocham cię mamo, jesteś naj naj naj na świecie
I wiosną i zimą i jesienią, a szczególnie latem